We praten te weinig met elkaar. Wie gaat nog een kopje suiker halen bij zijn buur en wie slaat nog praatje bij de bakker? In veel wijken is het dorpsgevoel verdwenen. Bij Amarant zien we dat als problematische signalen. Want ‘zorg’ is voor ons meer dan het opmeten van bloedwaarden en toedienen van medicatie. Zorg is ook het creëren van sociale netwerken, het bestrijden van eenzaamheid en isolement en het inzetten op verbeeldingskracht.
Daar zetten wij op in door middel van de kunsten en de gesprekken die we daarmee faciliteren. Momenteel bezoeken we vier verschillende woonzorgcentra in het Gentse, gewapend met literatuur, kunst uit het MSK en voorwerpen uit de collectiebibliotheek van het Huis van Alijn, maar vooral: met verhalen die verbinden. Via die verhalen gaan we in gesprek met onze deelnemers. Gezelligheid is daarbij een niet te onderschatten factor; onze verhalen gaan steevast gepaard met koekjes, koffie en thee. In samenwerking met het Museum dr. Guislain doen we sinds kort hetzelfde in De Meander, de ontmoetingsplek onder de watertoren waar mensen uit de buurt, personeel en patiënten uit het psychiatrisch centrum elkaar kunnen vinden.
Al veel moois, en nog veel meer moois in het verschiet!
Waarom we doen wat we doen? Lees onze blogtekst Het belang van kunst in een samenleving.
We gaan op verschillende plekken met verbindende methodieken aan de slag. De drie meest uitgelichte werkwijzen zijn Object Handling, Samen Lezen en Slow Art. Die methodieken hebben met elkaar gemeen dat de beleving van de deelnemers centraal staat. De kunst die we brengen, gebruiken we als middel om tot diepgaande gesprekken te komen. Geen therapie, maar misschien net daarom therapeutisch.
Object handling is een methodiek waarbij de therapeutische waarde van objecten op de voorgrond staat. Objecten (tactiel) aanraken, met andere mensen connecteren door middel van objecten of gewoon met objecten ‘bezig zijn’, leidt tot positieve resultaten op vlak van algemeen welbevinden.
Meer informatie over deze methodiek vind je op faro.be.
Anders dan in traditionele leesgroepen waar de deelnemers vooraf het boek hebben gelezen – wordt bij het Samen Lezen de tekst op het moment zelf luidop voorgelezen en besproken. Op die manier wordt de schat aan wereldliteratuur te ontsloten voor een breed publiek. Een tekst biedt ook veiligheid. Soms kan iemand via het verhaal of via een personage uit het verhaal iets verwoorden, waarin hij anders niet slaagt.
Meer informatie over deze methodiek vind je op lezerscollectief.be.
De gemiddelde persoon staat maximaal 17 seconden stil voor een kunstwerk, scant de belangrijkste onderdelen en velt een oordeel. Wordt een kunstwerk veel diepgaander bekeken, zal ook de interpretatie ervan meer lagen krijgen. Dat gebeurt, net zoals het Samen Lezen, in groep. De kunstwerken stimuleren op die manier oprechte gesprekken, en vormen er tegelijkertijd een veilige basis voor.
Meer informatie over deze methodiek vind je op slowart.be.
