Dood en rouwen

Leven is afscheid nemen. We moeten afscheid nemen van onze jeugd, van het huis waarin we opgroeiden, van onze kinderen wanneer ze uit huis gaan, van geliefden, van onszelf. Ondanks die alomtegenwoordigheid van verlies krijgt rouwen vaak geen centrale plek in onze samenleving. Alles moet snel gaan. Wie rouwt, mist de trein van het leven. Met ons aanbod rond dood en rouwen willen we dat taboe weghalen en de perceptie ervan opentrekken.

We rouwen allemaal, waarom zouden we elkaar daar dan niet in proberen vinden? Op welke manier rouwen mensen? Hoe kijken verschillende mensen naar de dood en alles wat ervoor en erna komt? Wat kunnen we leren uit antieke en hedendaagse kunst en vooral: van elkaar? Wij hebben bij Amarant de waarheid niet in pacht, maar vormen graag het forum waarop ernaar gezocht wordt. 

Binnenkort bouwen we zo’n forum in samenwerking met psycholoog en creatief therapeut Valerie Teirlinck. Ontdek alvast meer over een ‘Atelier Artiste’.