Zaha Hadid was 65 toen ze stierf. Als bouwend architect was ze een laatbloeier. Haar carrière begon pas echt te lopen als een trein rond haar vijftigste levensjaar. Decennialang bleef ze gebrandmerkt als een ‘paper architect’. Haar projecten waren onuitvoerbaar, niet realistisch. De inspiratie voor haar donkere hoekige tekeningen kwam uit het Russisch constructivisme en het suprematisme van Malevitch.
Na een brandweerkazerne in Wheil am Rein (1994) en een skischans in Innsbruck, lukte het plots wel. De juiste computertechnologie, citybranding, kapitaalkrachtige investeerders: langzaam ontstond er een klimaat voor een exclusieve iconische architectuurstijl. A star(chitect) was born. Zaha Hadid staat sindsdien garant voor spektakelarchitectuur van de bovenste plank: “We don’t make nice little buildings.”
Zaha Hadid is vrouw, Irakees, én controversieel. Het is nog te vroeg om uit te maken of haar architectuur de tand des tijds zal doorstaan, in elk geval genereren al haar gebouwen een niet aflatende stroom van bezoekers.
In de cursus ontdekken we de levensdromen en inspiraties van deze boeiende vrouw. En om haar gebouwen te leren kennen, ondernemen we een kleine reis rond de wereld, van Antwerpen tot Azerbeidzjan.
Tip: In maart 2018 bezoeken we het Havenhuis van Zaha Hadid in Antwerpen.
