De bouw van het recent gerenoveerde Antwerpse stadhuis in 1562 betekende een mijlpaal in de geschiedenis van de architectuur in de Nederlanden. Met een innovatieve combinatie van lokale tradities en Italiaanse elementen vormt het één van de duidelijkste voorbeelden van Renaissance-architectuur in ons land.
In deze lezing plaatsen we dit monument in een ruimere context van de Renaissance in de Nederlanden zoals die rond het begin van de 16de eeuw haar intrede deed. Vanaf deze periode begint de traditionele gotische architectuur langzaam plaats te maken voor een nieuwe vormtaal, geïnspireerd door de Klassieke Oudheid. We analyseren de klassieke vormtaal van monumenten verspreid over de toenmalige Verenigde Nederlanden, o.a. in Antwerpen, Breda, Brugge, Brussel, Mechelen, Mons, Luik en Oudenaarde.
Wat waren de voorbeelden uit Italië en de Klassieke Oudheid voor architecten als Cornelis Floris of Jacques Dubroeucq? Wie waren de opdrachtgevers? En vooral ook, waarin wist de Renaissance in onze streken zich te onderscheiden van die in Italië?
Oliver Kik studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit Gent en de Universiteit Utrecht. Hij is als kunsthistorisch onderzoeker verbonden aan het Koninklijk Instituut voor Kunstpatrimonium (KIK-IRPA) en doceert architectuurgeschiedenis aan de VUB. Hij legt zich toe op architectuur en ornament in de Nederlanden tijdens de 16de-eeuw, in relatie tot andere media zoals prentkunst of schilderkunst.
Past dit moment niet? Neem dan een kijkje op onze agenda om te zien waar en wanneer deze activiteit nog plaatsvindt!
