Fernand Khnopff is één van de belangrijkste vertegenwoordigers van het 19de eeuwse symbolisme, dat zich ontwikkelde als reactie op het materialisme van de toenmalige cultuur. De symbolisten waren vooral geboeid door wat achter de zichtbare werkelijkheid lag, zochten naar het mysterie en de essentie van de wereld en het leven. Khnopff creëerde vanuit een narcistische afstandelijkheid een verstild en gesloten oeuvre.
De cursus belicht de grote themata: de stilte en de contemplatie als media om tot kennis te komen, de zoektocht naar de spirituele dimensie van de werkelijkheid, de werking van het geheugen en de herinnering. Vanuit deze aandachtspunten schonk Khnopff ook aandacht aan zijn kindertijd in Brugge en allerlei oude mythen en religieuze of filosofische denkbeelden. Als een rode draad doorheen zijn oeuvre loopt het thema van de vrouw: zuster, maagd en priesteres, maar ook duivelin en bron van kwelling en ontucht.
Khnopffs werken tonen ook zijn eigenzinnige visie: veelvuldig gebruik van pastel en houtskool, opvallende passe-partouts en kaders die het werk bijna tot een altaarstuk maken, zijn typisch voor zijn werk
