De kracht van het lokale, een heropleving van het ambachtelijke, hunkeren naar zingeving,… in enkele jaren tijd is er een opmerkelijke verschuiving merkbaar in ons denken over de wereld die ons omringt en dus ook over architectuur. Heel de wereld lag binnen ons bereik en plots plooien we terug op onszelf. Wat een evidentie leek werd opnieuw in vraag gesteld. Veraf en nabij kregen een nieuwe betekenis.
Sinds wereldoorlog II groeien we gestaag richting mondialisering en globalisatie en is het westerse model het enige dat telt: stilstaan is achteruitgaan, wetenschap en technologie vormen ons nieuw denkkader. Niet iedereen in het Westen is echter even volgzaam en vooral ook in andere continenten klinken stemmen die een ander geluid laten horen.
Vandaag – anno 2022 – zijn het net die stemmen die merkbaar weer aandacht krijgen omdat ze al decennia – tegen de stroom in – een ander verhaal prediken, dat vandaag wél actueel wordt.
In een drieledige cursus zoeken we verre oorden op en kijken vanuit hun blik naar onze wereld. In India beroerde Balkrishna Doshi (°1927) de gemoederen door moderniteit te verzoenen met de Indiase tradities en rituelen. Hassan Fathy (1900-1989) trachtte Egypte te bekeren tot een ware terugkeer naar eeuwenoude lokale bouwtradities. Isamu Noguchi (1904-1988) onderzocht in Japan én Amerika de fijne grens tussen het archaïsche en het moderne maar evengoed tussen het alledaagse en het spirituele.
Spits je oren en open je hart voor hoopvolle, ontroerende en inspirerende ontwerpen. In volgorde schotelen Balkrishna Doshi, Hassan Fathy en Isamu Noguchi ons een andere wereld voor, waar zij elk op hun manier voor hebben gestreden, in hebben geloofd en naar hebben verlangd. Neem de tijd voor de andere wereld, de niet-westerse wereld. Het is de hoogste tijd om er iets van op te steken.
